Francis Poulenc, de sonate voor fluit en piano (3)
Een handleiding voor de uitvoerende musicus
Poulenc en Rampal spelen de Cantilena uit de Sonate voor fluit en piano, tijdens een concert op 27 mei 1959 in de Salle Gaveau in Parijs ter gelegenheid van Poulencs zestigste verjaardag,
Dit artikel biedt de speler handvatten om de Sonate in een breder perspectief te zien en zich in aspecten van interpretatie te verdiepen. Hier komen betrouwbaarheid van uitgave, vergelijking van de uitgave met de opname van Poulenc en Rampal uit 1959,[i] praktische beschrijving, interpretatie, bronnen van inspiratie (zowel voor de componist als voor de vertolker) en een lijst van tips voor de fluitist aan de orde, In wat hieronder volgt betekent ‘m.’ ‘maatnummer’ (m. 30 is maat 30), omcirkelde nummers zijn de repetitienummers in de partituur, (1) verwijst naar de eerste uitgave uit 1958, (2) naar de ‘Revised edition’ uit 1994.
[i] ‘Présence de la Musique Contemporaine’ (Véga C 35 A 181, 1959), opnieuw uitgebracht door Wergo (WER 50004, ca. 1963). Geluidsopname hiervan in soundcloud.com/marian-kirwel.
Francis Poulenc, de sonate voor fluit en piano (2)
Een handleiding voor de uitvoerende musicus
Francis Poulenc en Jean-Pierre Rampal spelen de Cantilena uit de Sonate, tijdens een concert ter viering van de 60e verjaardag van de componist. Salle Gaveau, Parijs, 27 mei 1959
Deel I, vanaf 〈9〉
Francis Poulenc, de sonate voor fluit en piano (1)
Een handleiding voor de uitvoerende musicus
De Sonate voor fluit en piano van Poulenc behoort zonder twijfel tot de populairste werken van het repertoire voor die combinatie en voor de fluit in het algemeen. Honderden video’s op YouTube, meer dan vijftig cd-opnames in actuele online-catalogi en op dit moment maar liefst eenentwintig versies op Spotify weerspiegelen de bijval die de sonate vindt bij spelers en publiek. Op het internet is zelfs een achtenveertig minuten durend programma van de BBC te beluisteren, gewijd aan een vergelijkende discografie van de sonate.Daarin maakt de Engelse pianist David Owen Norris, die de sonate speelde met Jean-Pierre Rampal, een interessante en uitgebreide analyse van een groot aantal uiteenlopende versies.
De uitvoeringen variëren enorm, en dit is niet alleen het resultaat van een onderscheidende persoonlijke visie van de vertolkers, maar soms ook van een oppervlakkige benadering van de tekst.
Hiervoor zijn verschillende oorzaken aan te wijzen.
Poulenc, Bowie en interpretatie
![3_10201_9[1]](http://www.lekkerdwarsfluiten.nl/wp-content/uploads/2016/03/3_10201_91-e1458256721701.jpg)
Een goede interpretatie is niet alleen een systeem van adequate technische vaardigheden van de instrumentalist. Zij moet ook stoelen op vele andere factoren, zoals het gebruiken van een zo oorspronkelijk mogelijke uitgave, het zich verdiepen in aspecten van een authentieke interpretatie van de stijl van de componist, en dit alles met de ondersteuning van een brede documentatie, waardoor de musicus zich kan inleven in de componist, zijn tijd en zijn manier van componeren. Raadplegen van alle mogelijke literatuur over en rond het stuk is ook onontbeerlijk. Pas dan is de speler toegerust om de fantasie de vrije loop te laten en zijn creativiteit volledig tot bloei te laten komen.
Met al deze onderdelen uit de gereedschapskist van de muziekuitvoering kunnen onderscheidende uitvoeringen ontstaan waarin eenieder zijn eigen unieke persoonlijkheid naar voren kan laten komen. Ze zijn algemeen toepasselijk op de interpretatie van zowel oudere als hedendaagse muziek. Voor de recentere muziek geldt dat geluidsdragers – vaak door de betrokkene artiesten zelf opgenomen – een belangrijke bron zijn voor de uitvoeringspraktijk.
Juist bij deze ‘levende getuigenissen’ valt op hoe groot de invloed is van mode en smaak van het moment. Om die reden kunnen bepaalde kenmerken van die interpretaties niet afgedaan worden als ‘niet van goede smaak getuigen’. Want wat vaak veranderd is, is onze waardering voor de manier van expressie uit het verleden.
In Memoriam Nikolaus Harnoncourt (1929-2016)
Met het overlijden van Harnoncourt is ons een van de meest toonaangevende persoonlijkheden van de klassieke muziek in de 20e eeuw ontvallen, als uitvoerende én als denker.
In zijn handen klonk elk muziekstuk als nieuw en hij dwong met ongerepte oren te luisteren.
Welkom op mijn weblog over muziek, musiceren, fluitspel en onderwijs.
Zowel als solofluitist, kamermuziekspeler, orkestmusicus als fluit- en methodiekdocent heb ik meer dan vijftig jaar ervaring. Ook ben ik oprichter en dirigent geweest van
Het Nederlands Fluitorkest.
Mijn liefde voor de fluit is tot op de dag van vandaag een bron van inspiratie, genot en zelfs troost. Daarentegen kan het fluitspel zoals ik het vaak hoor mij niet in
gelijke mate bekoren.
In deze blog vat ik mijn gedachten daaromtrent samen en deel ze met jou.
Het spreekt voor zich dat ik het verworven vakmanschap en mijn zienswijze aanwend tijdens mijn lessen. Persoonlijk ben ik echter het meest benieuwd naar wíe ik voor mij heb en wat zíjn inbreng is. Omdat ik op zoek ben naar dat unieke dat in iedereen aanwezig is. Ik ben er van overtuigd dat ieders individualiteit de strategie moet bepalen en niet universele dogma’s.
Samen met jou wil ik nieuwe en wellicht verborgen mogelijkheden ontdekken om je spel én het musiceren nog beter te maken.
Daarbij maakt het niet uit of je professioneel, gevorderd amateur of (lid van)
een ensemble bent.
Ik boek successen met ‘dwars’ zijn. Dat betekent dat ik wars ben van in steen gebeitelde wetten.
Het gaat om de mens, niet om de regels.
Dank voor je bezoek.
Vriendelijke groet,
Jorge Caryevschi
onderwerpen
Fluit LERAAR & LEERLING
Ze vullen elkaar aan als echtelieden in een goed huwelijk
Fluit FLUITSPEL
Het juiste een-tweetje tussen techniek en musicaliteit
Fluit MUZIEK
Wees een rechercheur die met het juiste speurwerk de tunnelvisie vermijdt
Fluit HELDEN
Goed voorbeeld...
Fluit VARIA
Verandering van spijs...
Fluit VRAAG JORGE
Wie weet heb ik het antwoord