Astor Piazzolla – Histoire du Tango

Aanstaande week zal het blad FLUIT van het Nederlands Fluit Genootschap (NFG) een artikel publiceren dat ik geschreven heb over Astor Piazzolla en zijn Histoire du Tango. Het bevat een kritische verhandeling over de vele verschillen tussen het manuscript en de uitgave van Lemoine. Bovendien zijn er aanwijzingen over ritme, accenten, swing en vele andere aspecten die nodig zijn voor de benadering van de uitvoeringspraktijk van de tango en voor een verantwoorde interpretatie.

Hier volgt de Inleiding:

Enkele maanden vóór de Histoire du Tango in 1986 werd uitgegeven, deed Astor Piazzolla mij een kopie van het manuscript toekomen via de uitgever, Editions Henry Lemoine.

Een jarenlange geschiedenis ging hieraan vooraf. En niet in de laatste plaats de bijzondere band opgebouwd met deze in mijn ogen geweldige componist. Rond 1955 – ik was toen nog een kind – hoorde ik zijn muziek voor het eerst en was onmiddellijk gefascineerd door zijn vernieuwende ritmes en harmonieën, die zo treffend mijn geboortestad Buenos Aires tot uitdrukking brachten. Op de piano speelde ik destijds stukken zoals Prepárense, Marrón y Azul, Lo que Vendrá en andere inmiddels legendarische composities. Ik bezocht bijna ieder concert dat Piazolla gaf.

Jaren later richtte ik samen met andere solisten uit het Orquesta Sinfónica Nacional het Melos Ensemble de Buenos Aires op. Wij waren pioniers door onze niet-traditionele kamermuziekprogrammering en waren actief binnen allerlei alternatieve circuits, geheel passend bij de idealen van de jaren ’60. Een van die voor kamermuziek ongewone concertgelegenheden werd het café-concert Michelangelo, dat in 1969 zijn deuren opende. Mijn ensemble deelde daar het podium met Astor Piazzolla en zijn kwintet. Wij luisterden naar elkaars optredens. Piazzolla was in ons geïnteresseerd, onder meer omdat onze violist, Szymsia Bajour, lid was geweest van zijn allereerste kwintet. In dat jaar schreef hij voor ons ensemble zijn Tango Seis.

Sinds die tijd is er een zeer warm en collegiaal contact tussen Piazolla en mij geweest, dat altijd is blijven bestaan, ook toen Nederland mijn nieuwe thuisland werd. In Nederland heb ik geen enkel concert van Piazzolla gemist en ik heb hem bij ieder optreden ook altijd weer ontmoet. Hij omarmde mij dan en noemde mij ‘Jorgito’. Dat hij mij de partituur in manuscript deed toekomen heb ik ervaren als blijk van vertrouwen in mij als vertolker van zijn muziek. Met veel overtuiging ben ik me gaan inzetten voor de verspreiding van dit stuk en van Piazolla’s werk in het algemeen. Bij de meeste uitvoeringen van de Histoire du Tango was mijn partner de gelauwerde Argentijnse gitarist Miguel Angel Girollet (1947-1996).

Posted on December 14, 2016

Fluit & Muziek
Tags 'In stijl' spelen, Astor Piazzolla, Fluitrepertoire, Fluitspel, Histoire du Tango, Interpretatie, Uitvoeringspraktijk